چگونه علاقه می‌تواند به مهارت تبدیل شده و نتیجه ی فوق‌العاده ای ایجاد کند؟!

irezadh بلاگ 5 دقيقه

[vc_row][vc_column][vc_column_text]اگر از نزدیک به داستان موفقیت ها نگاه کنید، خواهید دید که همیشه در هر موفقیتی «یک چیز» اساسی وجود دارد. این مسئله در همه کسب و کارهای موفق و در زندگی شغلی هر کسی مشاهده می شود.

این موضوع در علاقه‌ها و مهارت‌های شخصی افراد هم دیده می شود. همه ما علایق و مهارت‌هایی داریم؛ اما همونطور که می‌بینید، افراد موفق همیشه به یکی از مهم ترین مهارت ها و علاقه های خود بها می دهند.

مهم ترین علاقه یا مهارت، چیزی است که بیش از همه به ما انگیزه می‌دهد. جنرال جورج اس.پنتون میگوید: «باید تمرکز کنید؛ پس فقط یک چیز را انتخاب کرده و آن را دنبال کنید».

معمولا مرز میان علاقه و مهارت نامشخص است؛ چرا که این دو تقریبا همیشه با هم در ارتباط هستند. در واقع علاقه داشتن به چیزی باعث می‌شود تا انسان ساعت‌های زیادی آن را تمرین کند.

این زمان صرف شده در نهایت به مهارت تبدیل شده و سپس با پیشرفت این مهارت، نتایج کار فرد نیز بهبود پیدا می کند. سپس، نتایج بهتر به ایجاد لذت و علاقه بیشتر منجر شده و در نتیجه باز هم زمان بیشتری صرف آن کار خواهد شد. چیزی که مهم است اینکه رویداد می‌تواند با همین چرخه، به نتایج فوق‌ العاده ای منتهی شود.

تنها علاقه گیلبرت توهابونی دویدن است. گیلبرت یک دونده استقامت آمریکایی است که در «سونگای بروندی» به دنیا آمده است. از کودکی علاقۀ او به پیست دو میدانی به او کمک کرد تا مقام قهرمانی ملی بروندی را در رشته‌های ۴۰۰ و ۸۰۰ متر مردان به دست آورد. در حالی که وی هنوز در مقطع اول یا دوم دبیرستان بود. نکته مهم اینجاست که این علاقه به او کمک کرد تا بتواند زندگی خود را نجات دهد.

در بیست و یکم اکتبر سال ۱۹۹۳ اعضای قبیله هوتو به دبیرستان گیلبرت حمله کرده و دانش‌آموزانی را از قبلیه توتسی به گروگان گرفتند. کسانی که از کشتار اولیه جان سالم به در بردند، در اثر آثار ضرب و شتم زخمی شده و در ساختمان مجاور مدرسه در آتش زنده زنده سوزانده شدند.

گیلبرت پس از آنکه به مدت نُه ساعت در زیر اجساد سوخته مدفون شده بود، توانست فرار کند و از چنگ گروگان گیرها رهایی یابد و خود را به نزدیکترین بیمارستان برساند. او تنها کسی بود که نجات پیدا کرد. وی بعدها به تگزاس آمده و به رقابت های خود ادامه داد و مهارت‌های خود را ارتقا بخشید.

گیلبرت پس از جذب شدن توسط دانشگاه ابلین کریسشن، توانست شش بار برنده تیم منتخب آمریکا شود. او پس از فارغ التحصیلی به شهر آستن نقل مکان کرد. او در آنجا از هر نظر محبوب‌ترین مربی دو میدانی است.

او در بروندی موسسه ای را با فرد دیگری و به منظور حفاری‌های چاه آب تاسیس کرد. بزرگ‌ترین حامی مالی موسسه این جمله است که: «به خاطر آب بدوید!» و مسابقات دو میدانی این موسسه در خیابان‌های شهر آستن انجام می‌شود. آیا متوجه این قضیه شدید که چه چیزی در سراسر زندگی اوی جریان دارد؟ علاقۀ گیلبرت در هابونی به دویدن و در پی آن رقابت کردن و مهمتر از آن نجات دادن از دانشگاه تا امور خیریه، تبدیل به مهارت شد و برای او حرفه‌ای ایجاد کرد که بتواند به جامعه خدمت کند.

این موضوع را می‌شود به صورت نمادین دیده و اینکه چگونه علاقه می‌تواند به مهارت تبدیل شده و با هم نتیجه  فوق‌العاده ای رو ایجاد کنند، دید. این مسئله که فقط یک چیز در زندگی انسان بسیار اثرگذار است، بارها و بارها در زندگی افراد موفق دیده می‌شود؛ زیرا این امر حقیقتی اساسی و مهم است.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]این مطالب برگرفته از کتاب صوتی تنها مسئله مهم زندگی است، برای دانلود و شنیدن این کتاب صوتی به صفحه کتاب صوتی تنها مسئله مهم زندگی مراجعه فرمایید.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]